کد مطلب:154043 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:130
مقاومت امام حسین
با تمام مصائب گذشته حسین (ع) با یك دنیا وقار و عظمت یكه و تنها در برابر انبوه دشمن ایستاد كه گویا این همه فجایع بر استقامت و صبر امام افزوده چنان كه بر ایمانش افزوده است، نه كشته شدن اولاد و برادران و برادرزادگان و اصحابش توانست او را متزلزل سازد و نه تشنگی و عطش آنچنانی، چنانكه از فرزندش امام زین العابدین نقل شده كه فرمود: كلما یستذ الامر یشرق لونه و تطمئن جوارحه فقال بعضهم: انظروا كیف لا یبالی بالموت. «یعنی هر چند كار بر ابی عبدالله سخت تر می شد چهره اش درخشنده تر و اعضاء و جوارحش مطمئن تر می گردید تا جائی كه بعضی از سپاهیان عمرسعد به دیگران می گفتند: ببینید كه چطور اصلا از مرگ باكش نیست».
عبدالله بن عمار یكی از سپاهیان كوفه می گوید: حسین را دیدم هنگامی كه او را از هر طرف محاصره كرده بودند به جمعیتی كه در طرف راست بودند حمله می كرد همانند روباه فرار می كردند و چون به سمت چپ حمله می كرد هم چنان فرار می كردند.
فو الله ما رأیت مكثورا قد قتل اولاده و اصحابه اربط جاشا منه و لا امضی جنانا منه.
«بخدا قسم كسی را ندیده ام كه جمعیت انبوهی او را محاصره كرده باشد و اولاد و اصحابش كشته شده باشند چون حسین با قلبی محكم و استوار بر دشمن بتازد».
و چون بر میمنه حمله می كرد این رجز می خواند:
الموت اولی من ركوب العار
و العار اولی من دخول النار
«مرگ سزاوارتر است از تن به ننگ دادن و پذیرش ننگ شایسته تر از ورود به جهنم».
و چون بر میسره دشمن حمله می كرد این رجز می خواند:
انا الحسین بن علی
آلیت ان لا انثنی
احمی عیالات ابی
امضی علی دین النبی
«من حسین فرزند علی هستم و قسم خورده ام كه از تصمیمم برنگردم.»
«و از عیالات پدرم حمایت می كنم و بر دین پیامبر از دنیا می روم» [1] .
عبدالله بن عمار یكی از سپاهیان كوفه می گوید: حسین را دیدم هنگامی كه او را از هر طرف محاصره كرده بودند به جمعیتی كه در طرف راست بودند حمله می كرد همانند روباه فرار می كردند و چون به سمت چپ حمله می كرد هم چنان فرار می كردند.
فو الله ما رأیت مكثورا قد قتل اولاده و اصحابه اربط جاشا منه و لا امضی جنانا منه.
«بخدا قسم كسی را ندیده ام كه جمعیت انبوهی او را محاصره كرده باشد و اولاد و اصحابش كشته شده باشند چون حسین با قلبی محكم و استوار بر دشمن بتازد».
و چون بر میمنه حمله می كرد این رجز می خواند:
الموت اولی من ركوب العار
و العار اولی من دخول النار
«مرگ سزاوارتر است از تن به ننگ دادن و پذیرش ننگ شایسته تر از ورود به جهنم».
و چون بر میسره دشمن حمله می كرد این رجز می خواند:
انا الحسین بن علی
آلیت ان لا انثنی
احمی عیالات ابی
امضی علی دین النبی
«من حسین فرزند علی هستم و قسم خورده ام كه از تصمیمم برنگردم.»
«و از عیالات پدرم حمایت می كنم و بر دین پیامبر از دنیا می روم» [1] .
[1] حياة الحسين 276:3 - نفس المهموم ص 253.